Szła tak przez łąkę i z pomocą przychodziły jej kwiaty,

Fiołek, by nie być zbyt zasadniczą w swoich oczekiwaniach,

Konwalia i dzika róża, by umiłować siebie,

Róża by odzyskać wolność do bycia sobą,

Narcyz, by przypomnieć sobie o swojej szlachetności i tak by inni ja szanowali,

Stokrotka, by przypomnieć sobie o zaufaniu,

Mijając krokusy poczuła zapach szafranu i poczuła swoją uczciwość,

Kolendra i imbir wspomnieli hojność jej serca,

Cynamon otworzył ją na bliskość,

Kocanka (helichrysum) mówiła do niej jak się zaprzyjaźnić,

A jaśmin szeptał o jej spełnieniu,

Lotos zapraszał do jednoczenia,

Nasturcja przypomniała o sympatii, a dąb i kozłek (valeriana) o zgodności,

Akacja szeptała do niej o otwartości,

Wiciokrzew (honeysuckle) przyniósł jej informację o wdzięczności,

Ona jest wdzięczna za każdą roślinę, za każdą łąkę i za każdą rzekę, za każdy ocean i każdego człowieka

Ona już wie co cenić…